Koosje van Ras (88) heeft eigenlijk haar kaartmiddagje. Maar die wil ze wel even onderbreken. “Op de koffie bij Leis? Altijd. Hartstikke gezellig”, aldus de goedlachse Helmondse. Zelf woont ze al ruim tien jaar in een van de aanleunwoningen aan het Alphonsusplantsoen in Mierlo-Hout. Leis trok drie weken geleden in de flat. Zijn leeftijd: 33!
Zo jong al in een aanleunwoning? Dan moet er iets bijzonders aan de hand zijn. En dat is ook zo. De 44 aanleunwoningen van Alphonsus, grenzend aan het woonzorgcentrum, staan op de nominatie om gesloopt te worden. Wanneer, dat is niet helemaal zeker, maar het is de bedoeling dat over ongeveer drie jaar op deze plek begonnen kan worden aan nieuwbouw in het kader van het Dorpsplein Mierlo-Hout. “De woningen die nu leegkomen, verhuren we niet meer aan ouderen”, vertelt woonconsulent Isabel van Uden van Savant Zorg. “Dat zou veel te veel onzekerheid voor deze mensen met zich meebrengen.” Maar ja, als er steeds meer woningen leeg komen, wordt het er niet gezelliger op. En dus bedacht Savant Zorg een plan. “We besloten om de leegstaande aanleunwoningen tijdelijk te verhuren aan niet-senioren. We wilden wel graag een kort lijntje met die huurders houden, dus als voorwaarde stelden we dat er een relatie met Savant moest zijn.”
Mix van jong en oud
Isabel zegt dat er meer overwegingen zijn om jongeren op deze manier te huisvesten. “De vergrijzing dwingt ons om anders te kijken naar hoe we het netwerk rondom senioren kunnen inzetten. Daarnaast is het moeilijk voor de jeugd om betaalbare woningruimte te vinden. Door bewust jongeren tussen de ouderen te laten wonen, ontstaat er een natuurlijke mix waardoor de buren een helpende hand kunnen zijn én we een beetje bijdragen aan een oplossing voor woningnood onder jongeren.” Die mix van mensen wordt straks ook doorgetrokken in het Dorpsplein Mierlo-Hout. “Ook daar komen jonge mensen, oudere mensen en mensen met én zonder zorgvraag.”
Drie weken later verhuisd
Inmiddels zijn er al zo’n vijftien woningen tijdelijk verhuurd. Vooral jongeren hebben interesse in deze bijzondere woonvorm. Dat geldt ook voor Leis Nooijen. “Ik woonde samen in Asten, maar was op zoek naar iets anders toen mijn relatie uitging. Ik heb even bij mijn ouders gewoond, maar dat is natuurlijk niet ideaal. Omdat ik als teamleider bij Savant in Asten werk, zag ik dat ze op zoek waren naar tijdelijke huurders voor het Alphonsusplantsoen. Dat leek me wel wat. Drie weken later was ik verhuisd. Samen met Tucker, mijn hondje.”
Even een pleister pakken
Het ‘samenwonen’ met de senioren vindt Leis alleen maar leuk. “Ik leerde Koosje op de eerste verhuisdag kennen. Ze woont hier twee deuren verder. Als er iets is, dan help ik haar. Laatst had ze problemen met haar telefoon en een keer met haar radio. Dat is voor mij geen probleem. Kijk, nu heeft ze een wondje op haar arm. Even een pleister pakken.” Koosje op haar beurt vindt het fijn dat er weer wat leven in de brouwerij is. “Anders wordt het wel heel stil. En het is hartstikke gezellig met die jeugd. Of ze ook herrie maken? Ik hoor er niks van.” Leis denkt ook dat het wel meevalt. “Ik heb wel aan mijn buurman gevraagd of hij last had van mijn muziek, maar hij hoorde niks. En als ik het hoor, doe ik mijn hoorapparaat wel uit, zei hij.”
BHV-cursus
Isabel is ondertussen druk met de verhuur van de aanleunwoningen. “We hebben een wachtlijst. Het is heel populair. Logisch ook want de vraag naar betaalbare huurwoningen is groot. Of we iets verwachten van de tijdelijke huurders? Goeie vraag. We vragen het niet expliciet, maar we gaan er eerlijk gezegd wel vanuit dat de mensen voor elkaar klaar staan, waar nodig. Dat je eens een praatje maakt, een boodschap doet, dat je er bent als iemand je nodig heeft. Vanavond hebben we een BHV-cursus voor alle tijdelijke bewoners. Daar hoeven ze niet aan mee te doen, maar volgens mijn zijn ze er bijna allemaal. Dat vinden we natuurlijk wel fijn. En waarom ook niet? Dat je elkaar een beetje helpt als je bij elkaar woont, zo gek is dat toch niet.”